Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
-
►
2008
(12)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
▼
2007
(22)
- ► Δεκεμβρίου (5)
-
▼
Οκτωβρίου
(13)
- Μέρα εθνικής υπερηφάνειας
- El Greco: Μια εξαιρετική παραγωγή που αξίζει να δείτε
- "Νη Δία, των Πραξιτέλους ποιημάτων το κάλλιστον"
- Ένα υπέροχο τραγούδι
- Λουστείτε τον...
- Το αγαπημένο μου κόμικ
- 15 Οκτωβρίου: Blog Action Day 2007
- Πρωινός καφές στην πόλη
- Φθινοπωρινή βόλτα στο εκκλησάκι της Σπηλούλας
- Θύρα 7 παντού
- Εικονική περιήγηση στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης
- Che Guevara: Ο αθάνατος Μύθος
- Τιμώντας τη γενέτειρα
ΘΕΜΑΤΑ
- Αφιερώματα (9)
- Διάφορα (14)
- Επικαιρότητα (1)
- Ζάκυνθος (5)
- Ιστορία (1)
- Κινηματογράφος (1)
- Ολυμπιακός (2)
- Ποίηση (2)
- Ταξίδια (2)
ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ
ΣΥΧΝΑΖΩ ΕΔΩ
ΚΑΙΡΟΣ ΜΠΑΝΑΤΟΥ
7 σχόλια:
Ανυπομονώ να το δω!!!!!!!!
Σήμερα που ήθελα νσ το δω...
Ο Θεοτοκόπουλος αποτελεί την ήρεμη και ανεκμετάλλευτη δύναμη της Ελλάδας. Ας ελπίσουμε ότι με την ταινία θα φανεί η ελληνικότητά του κι εμείς να μάθουμε περισσότερα για τον μεγάλο αυτόν συμπατριώτη!
Δεν μπορώ να πω ότι φάνηκε τόσο η ελληνικότητά του, δεν την κατάλαβα τουλάχιστον. Γενικά, περίμενα να είναι καλύτερη σαν ταινία. Βεβαίως μόνο και μόνο τα σκηνικά, τα κοστούμια και οι πίνακες αξίζουν να την παρακολουθήσεις.
Θέλω πολύ να την δω κι εγώ!!! Γενικά έχω ακούσει ότι η παραγωγή είναι τέλεια και πραγματικά οι πίνακές του ΑΚΟΜΗ πιο τέλειοι!!!!Το τελευταίο είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο Θέλω να επισκεφτώ τις κινηματογραφικές αίθουσες ΓΡΗΓΟΡΑ!!!
Ειδικά εσένα Μίνα θα σ'αρέσει πολύ...
Πίσω από την ταινία και τον ίδιο το Δομήνικο Θεοτοκόπουλο (τον απαράμιλλο), πρέπει -νομίζω- να ασχοληθούμε και λίγο με τον δημιουργό της, τον ΓῙΑΝΝΗ ΣΜΑΡΑΓΔΗ. Μόλις διάβασα στον Ιστότοπο ΑΡΤΟΠΟΣ μια καλή συνέντευξη του σημαντικού αυτού Σκηνοθέτη.
Σπεύδω, λοιπόν, ν' αντιγράφω για όλους μας μερικά αποσπάσματα με σημασία:
----------------------------
Πώς μέσα από την τέχνη σας αναζητάτε τον Θεό;
Καταρχήν πιστεύω πως ο Θεός υπάρχει παντού. Το Θείο φως υπάρχει παντού. Αν κοιτάξετε μια σταγόνα βροχής που σκάει από ένα φυλλαράκι για να πέσει κάπου, αν φωτίζεται από μιαν ηλιαχτίδα και λαμπυρίζει, από πίσω βρίσκεται ο Θεός. Είναι ένα θαύμα κι αυτό.. Ζούμε σε μια περίοδο εμπορευματοποίησης κι εγώ δεν την αποδέχομαι. Καμιά φορά πέφτουν στην παγίδα του εύκολου πλουτισμού και οι καλλιτέχνες. Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει καλή σχέση με τη φύση και με το Θείο. Και να μην περνάει αυτή η σχέση μέσα από άλλες διαδικασίες πλουτισμού, φήμης κ.τ.λ. Θα μου πεις ότι ο κινηματογράφος είναι μια ακριβή τέχνη κι ότι για να κάνεις μια καλή ταινία χρειάζονται δισεκατομμύρια... Μπορεί να γίνει ένας συνδυασμός των εμπόρων, τρόπον τινά, με τους καλλιτέχνες, οι οποίοι θέλουν να βάλουν την ψυχούλα τους και να πάρει έναν εσωτερικό όγκο το έργο, αντί να εστιάζεται στο ποιος σκότωσε ποιον και σ’ όλα αυτά τα φρικώδη πράγματα που ποτίζουν τους σημερινούς ανθρώπους. Αντί να τους ποτίζουν ευγένεια και πολιτισμό, τους ποτίζουν φαρμάκι, μίσος και βαρβαρότητα.
Και ποιοι είναι οι βάρβαροι;
Οι βάρβαροι ήταν οι ανεκπαίδευτοι, οι φιλοπόλεμοι. Οι Έλληνες δεν είχαν καμία σχέση με πολέμους, όλα τα πράγματα τα έκαναν μ’ έναν απαλό τρόπο, μέσα από το εμπόριο και μέσα από την ανταλλαγή των πολιτισμών, είχαν βρει έναν τρόπο να βρίσκονται στο κέντρο της Ευρώπης, της Μεσογείου. Μετά ήρθε ο βαρβαρισμός, ήρθε ο πόλεμος, οι πολεμοχαρείς, το άγριο στοιχείο. Εμείς, όμως, οι Έλληνες, θέλουμε δεν θέλουμε, αυτήν την απαλότητα την έχουμε. Κι είμαστε ο μόνος λαός στον κόσμο που από την ύπαρξή του δείχνει κατανόηση στον ηττημένο, στον αδύναμο. Μην ξεχνάτε ότι οι Πέρσες του Αισχύλου βρίσκονται από την πλευρά των ηττημένων. Κι είμαστε ο μοναδικός λαός, που όταν δούμε τον αντίπαλο κάτω λαβωμένο, του δίνουμε το χέρι να τον σηκώσουμε. Δεν του δίνουμε μια να του σπάσουμε το κεφάλι. Είμαστε ένα φαινόμενο σ’ αυτόν τον πλανήτη. Κι όμως, εμείς οι ίδιοι, το υποτιμούμε αυτό και το μικραίνουμε. Μαζί με τα καλά μας στοιχεία υπεισέρχονται και τα αρνητικά στοιχεία που έχουμε ως λαός, ένας παράξενος εγωισμός, προχειρότητα σε πολλά πράγματα, απειθαρχία. Είμαστε απείθαρχος λαός, ζηλόφθονες καμιά φορά. Αλλά πίσω απ’ αυτά υπάρχει η παιδικότητα του μινωικού πολιτισμού, η απαλότητα. Αυτήν τη μεγαλοσύνη τη βλέπουμε μόνο στα μεγάλα πράγματα.
Τί σημαίνει η Ελλάδα για σας;
Η Ελλάδα είναι μια μεγάλη χώρα που φοράει μικρό και στενό κοστούμι που δεν της αρμόζει. Νομίζω ότι η μεγάλη Ελλάδα είναι στις ψυχές των μεγάλων Ελλήνων. Οι μεγάλοι Έλληνες δεν είναι μόνον οι περιώνυμοι Έλληνες, είναι οι βοσκοί της Κρήτης, είναι οι άνθρωποι οι λαϊκοί που έφτιαξαν το δημοτικό μας τραγούδι, που ξέρουν και τραγουδούν το ηλιοβασίλεμα. Ξέρουν ν’ αγαπούν, να καλημερίζουν το διπλανό τους, να είναι φιλόξενοι, γενναιόδωροι, να ζουν με φιλαλληλία, ν’ ανοίγουν την καρδιά τους και το σπίτι τους στο άγνωστο. Να μη φοβούνται τον ξένο, να μπορούν να δώσουν το χέρι στον αδύναμο – κυρίως σ’ αυτόν. Αυτή είναι η μεγάλη Ελλάδα κι αυτή η Ελλάδα δεν θα χαθεί ποτέ. Είναι η Ελλάδα που δεν ακολουθεί τις μόδες.
Παρά την παγκοσμιοποίηση; Μπορεί να επιβιώσει σε αυτό το καινούριο πλαίσιο;
Επιβιώνει. Στους βοσκούς της Κρήτης στα βουνά ,στους ψαράδες νοσταλγούς των ακρότατων νησιών μας , στους απώτατους ακρίτες των αισθημάτων , στους πιστεύοντες στον Θεό.
Έχετε πει ότι η ταινία EL GRECO είναι εθνικής σημασίας. Τι εννοείτε;
Ναι είναι ταινία του ελληνικού αισθήματος. Μια ταινία της ελληνικής ιδεολογίας κι ας μη μας φοβίζουν οι λέξεις. Το ότι βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στο κάτω μέρος της διαδρομής και όχι στο πάνω πάλι δεν σημαίνει τίποτα. Οι αιώνες στον συμπαντικό χρόνο είναι ασήμαντοι, και οι Έλληνες έχουν σχέση με τον συμπαντικό χρόνο, δεν έχουν σχέση μόνο με τον πρόσκαιρο χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου