Sono ritornato, επιτέλους! Ελληνιστί, επέστρεψα! Για λίγο φρέσκο φαΐ από τη μάνα μου! Σ' ένα ζεστό σπίτι με αγάπη προπάντων!
Όχι, δεν ήμουν στα κάτεργα, αλλά όπως και να το κάνουμε, εφόσον λείπεις από τη Ζάκυνθό σου -με τα στραβά και τ' ανάποδά της- ξενιτεμένος είσαι... Γιατί, όπως λέγανε και οι παλαιοί Ζακυθινοί, όταν βρίσκονταν εδώ απέναντι στη Γλαρέτζα και χρειαζότανε να ορκιστούν: "Μα, την ξενιτία που με δέρνει"!!!...
Καλές Γιορτές σε όλους τους φίλους, όπου κι αν βρίσκονται!!!
4 σχόλια:
Sono ritornata!
Και ΄γω, ήμουν στα κάτεργα!
Επιτέλους συναντιόμαστε, δόξα τω Θεώ!
Χαίρομαι που μπορείς και βιώνεις τις μικρές (μέγιστες στο βάθος τους) στιγμές. Καλά να περάσουμε!!!
Ωραίες ιστολογίες.Χαίρομαι που αγαπάς το νησί που το σπίτι είναι ζεστό αλλά κυρίως που αυτό το ιστολογείς.
Αγαπητοί μου Δέσποινα, Π.Κ. και Μπάμπη Πυλαρινέ:
Το θέμα είναι να βιώνουμε αυτές τις στιγμές... πλέον το έχω καταλάβει! Όσο για τη Ζακυνθούλα μας, με τίποτα δε συγκρίνεται. Όπως δε συγκρίνεται και η αίσθηση, κάθε φορά που πατάω πόδι στο λιμάνι. Δεν την αλλάζω με τίποτα!
Δημοσίευση σχολίου