14 Δεκ 2007

Στις βυζαντινές εκκλησίες της Θεσσαλονίκης...










3 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Θαυμάσια εμπειρία. Την έχω ζήσει και ακόμη κρατώ στον νου μου τη λεπτεπίλεπτη αίσθηση της υψηλής Τέχνης που εξέφρασαν οι Βυζαντινοί μες από τη Ναοδομία, κάτι που δεν έχει κατορθωθεί στην υπόλοιπη (νότια) Ελλάδα, πλην εξαιρέσεων, π.χ. Μυστράς. Μιλώ κυρίως για τη γόνιμη συνάντηση ουρανού και γης, θείου και ανθρώπινου κάτω απ' τον ίδιο τρούλο του κάθε ναού. Σε τούτο, νομίζω ότι υπερτερούμε σε σχέση με τους Δυτικούς ή Δυτικίζοντες ναούς, οι οποίοι με τα θεόρατα-απόκοσμα ναϊκά τους δομήματα κρατούν στο ύψος του το θείον...

Ευχαριστούμε πάντως που μάς κάνεις κοινωνούς όσων είδαν τα πνευματικά σου όμματα.
Καλημέρα!!!

Δέσποινα είπε...

Πολύ ωραία. Σ'ευχριστούμε!

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΩΝΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ.ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΜΟΝΑΖΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝΤΑΝ ΜΟΝΑΧΟΙ.ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΤΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΧΕΙ ΧΤΙΣΤΕΙ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΟΠΟΥ ΛΑΙΚΟΙ(ΠΟΛΙΤΕΣ)ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ....ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΟΙΚΑΤΙΚΙΑΣ(ΠΡΩΗΝ ΚΕΛΙΑ)