10 Ιαν 2008

Ένας ένας, όλοι θα φάτε!

7 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Να υποθέσω, ότι υπονοείς μυστικά ενδεχόμενα της Ζαχοπουλειάδας;

Πέραν αυτού όμως, πρόκειται για μιαν ωραιότατη φωτό!

Porfyrogennitos είπε...

Για τα λημασμένα!!!

θλιμμένος μπούφος είπε...

Όποιος τα ελεήσει...

Δέσποινα είπε...

Όποιος προλάβει, πρόλαβε!

Glavkos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΛΟΓΟΚΛΟΠΗΣ

Στο βιβλίο του Χάρη Βλαβιανού “Ποιον αφορά η ποίηση;” (Πόλις, 2007, σ. 14) διάβασα τα εξής:

“η ποίηση συρρικνώνεται σ’ ένα κλειστό σύμπαν· και, καθώς δεν αποτελεί πια κυρίαρχο ρεύμα της λογοτεχνικής παραγωγής, καταντάει μια εξειδικευμένη ενασχόληση μίας σχετικά μικρής και απομονωμένης «αδελφότητας» αφοσιωμένων ζηλωτών. Ελάχιστη από τη φρενιτιώδη δραστηριότητα που προϋποθέτει, υπερβαίνει τα όρια της κλειστής ομάδας. Οι ποιητές, βέβαια, ως πνευματική κατηγορία, δεν έχουν χάσει ολότελα το κύρος τους· σαν ιερείς σε μία πόλη αγνωστικιστών, απολαμβάνουν ακόμη μιας κάποιας υπόληψης. Αλλά σαν αυτόνομοι καλλιτέχνες είναι σχεδόν αόρατοι.

Αυτό που εκπλήσσει βέβαια, είναι πως η ποίηση υποχωρεί την ίδια στιγμή που εκδοτικά ανθεί. Ποτέ στο παρελθόν δεν κυκλοφορούσαν τόσες ποιητικές συλλογές, τόσες πολλές ανθολογίες ή φιλολογικά περιοδικά.”

Πρόκειται για μετάφραση των πρώτων παραγράφων από το πολύ γνωστό δοκίμιο “Can Poetry Matter?” (Graywolf Press, 1992) του Αμερικανού ποιητή Dana Gioia. Να το πρωτότυπο:

“American poetry now belongs to a subculture. No longer part of the mainstream of artistic and intellectual life, it has become the specialized occupation of a relatively small and isolated group. Little of the frenetic activity it generates ever reaches outside that closed group. As a class poets are not without cultural status. Like priests in a town of agnostics, they still command a certain residual prestige. But as individual artists they are almost invisible.

What makes the situation of contemporary poets particularly surprising is that it comes at a moment of unprecedented expansion for the art. There have never before been so many new books of poetry published, so many anthologies or literary magazines.”


Το πλήρες κείμενο του Gioia υπάρχει στο site του:

http://www.danagioia.net/essays/ecpm.htm

Το προιόν αυτής της λογοκλοπής ο Χ.Β. το είχε δημοσιεύσει αρχικά στα “Νέα”:

http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=19970624&nid=3968881

Παύλος Θεοδωρόπουλος
Φοιτητής
Σικάγο, ΗΠΑ

Ανώνυμος είπε...

xaxaxaxaxaxaxa...kalo ;)