Ψώνια με τον Παναγιώτη

Σκέφτηκα να κάνω μια πιο χαλαρή δημοσίευση ώστε ν' αποβληθεί η μελαγχολία απ' το μπλογκ, πολύ κράτησε... Σκέφτηκα να πάω για ψώνια με έναν απ' τους κολλητούς μου. Ο άλλος, πάντα πρωτοπόρος, είχε κάνει νωρίτερα τη διαδρομή...Η ανανέωση επιβεβλημένη και η βούληση δεδομένη. Απ' τη στιγμή που ακυρώθηκε και το μάθημα μου των ισπανικών δεν το πολυσκεφτήκαμε.
Εννοείται ότι ο Παναγιώτης έφτασε αργοπορημένος (αιώνιος και αδιόρθωτος). Η αγαπημένη οδός Ερμού πάντως ήταν εκεί και μας περίμενε. Το φθινοπωρινό απόγευμα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε. Ευτυχώς υπήρχε και ποικιλία ρούχων και όλα τα νούμερα (πρώτη φορά βρίσκω τόσο εύκολα medium!).
Και επειδή δεν πρέπει να είμαστε υλιστές αλλά να αναζητούμε και την πνευματική τροφή, αγόρασα το βιβλίο της νομπελίστριας συγγραφέως Ντόρις Λέσινγκ "'Ενας άντρας και δυο γυναίκες". Βλέπετε δεν παραλείπω να ρίχνω ματιές στους υπαίθριους πάγκους με βιβλία οπότε...δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό, έστω κι αν δεν μου έμεινε πεντάρα στην τσέπη!
Παναγιώτη, ανανεώνουμε το ραντεβού για την επόμενη φορά και με τον άλλο μαζί. Κακομοίρη μου πρόσεξε όμως: την επόμενη φορά που θα με στήσεις δε θα σε περιμένω!